Corona, hoe verbinden we met klant en collega en wat leren we ervan?
In tijden van verandering valt enorm veel te leren. We zien veel creativiteit, saamhorigheid en ook nieuwe patronen ontstaan. We verbinden, anders dan anders maar soms veel intenser. Wij vroegen aan onze klanten en relaties hoe zij dit beleven en wat zij ervan leren. Het leverde mooie gesprekken én waardevolle inzichten op. In de komende weken delen wij deze verschillende interviews met jou!
Wil jij ook jouw inzichten met ons delen met het onderwerp: Corona, hoe verbinden we met klant en collega en wat leren we ervan? Deel deze met ons!
Aan het woord is Karoline Wiegerink, directeur Platform voor Klantgericht Ondernemen.
Karoline is een waardevolle partner van echt waarmaken. Samen ontwikkelen we programma’s voor onder andere Rotterdam The Hague Airport. Karoline is naast haar rol bij PVKO ook lector City Hospitality aan Hotelschool The Hague.
Karoline, hoe zorg je ervoor dat je positief blijft in deze tijd?
“Ik ben een positief mens en ik probeer de negatieve mensen van me weg te houden om zelf de stip op de horizon te blijven zien. Niet in het hier en nu blijven hangen, waar dingen niet kunnen, maar kijken naar de toekomst en hoe we het daar gaan doen. En wat je zelf kunt doen. Uiteindelijk gaan we het overwinnen en gaan we ons wel weer aanpassen. Zo kijk ik er tegenaan.”
Verbinding in deze tijd is belangrijker dan ooit. Hoe zorg je voor oprechte verbinding met collega’s en medewerkers in deze periode?
“Bij PVKO gaat het alleen maar om verbinden. Het is een community van mensen en normaal gesproken komen mensen live bij elkaar. Dat is nu niet het geval, maar laten we zeggen dat ik vanaf het begin af aan geprobeerd heb om dat heel persoonlijk te maken. Ook al is dat niet live. Velen zeggen dat het moeilijk is om mensen te bereiken, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. ‘Vroeger’ liep je ongevraagd ergens binnen, dat deed ik sowieso al niet.
Dat is in deze virtuele tijd anders. Naast het gemak om ‘even’ met elkaar een overleg te hebben, loop je veel makkelijker ergens ‘binnen’ en is het makkelijker om ‘aan te kloppen’. Je weet eigenlijk al dat de ander ook thuis is en achter de computer zit. Dit creëert een verbondenheid. Het is dus makkelijk om met
mensen in contact te komen omdat je niet meer hoeft te vragen waar iemand is… Ik stoor iemand niet wanneer hij of zij in een vergadering zit, want dan wordt er gewoon niet opgenomen of
gereageerd. Je wordt er ook creatief door. Voorheen hadden we nooit een vrijdagmiddagborrel, maar sinds de corona crisis gek genoeg wel. We zoeken elkaar makkelijker op. Ik ben benieuwd of dat zo blijft als we straks weer van hot naar her rennen met z’n allen.”
Ondervind je ook nadelen in het contact?
“Ja uiteraard, er gaat natuurlijk niks boven ‘live’. De ervaring en de emoties die je krijgt zijn natuurlijk anders. Dat is ook nu met dit interview, ik kijk je niet écht aan. Ik zit nu lekker op het balkon en dat kan natuurlijk tijdens zo’n call. Maar toch krijg je een ander gevoel bij het gesprek. Wat zowel een voordeel en een nadeel is, is minder ‘social talk’. Voor vergaderingen is het een voordeel. Vergaderingen worden heel strikt gepland, omdat iedereen een agenda en tijdsplanning heeft. Hierdoor loopt het meestal niet uit wat maakt dat vergaderingen effectief en efficiënt zijn. Je kan hierdoor ook een kort overleg hebben.”
In deze periode doen we veel inzichten op. De bewustwording is belangrijk, maar het belangrijkste is: wat leren we ervan en wat gaan we ermee doen? Welke inzichten heb jij deze periode opgedaan die je absoluut wil blijven vasthouden?
“Wat mij dus heel erg intrigeert is hoe organisaties daar verschillend mee omgaan. Dit zal te maken hebben met mensen maar ook met organisaties zelf. De één kan zich heel snel aanpassen en meegaan in verandering, de ander heeft daar meer moeite mee. Wat ga je daar mee doen? Wat leren we van bedrijven die snel aanpassen en vooruitdenken?
Ook was ik erg verbaasd over een onderzoek betreft het verandervermogen van organisaties. Het blijkt dat het onderwijs, de overheid en de zorg de drie sectoren zijn die onderaan het lijstje staan van ‘niet flexibel’ of ‘niet veranderingsgezind’. Het grappige is dat juist die sectoren enorm goed en snel gehandeld hebben in deze crisis. Dus waar zit hem dat dan in? Het zijn natuurlijk organisaties die strikt met protocollen, regels en procedures werken. Maar ineens moesten deze organisaties door een externe noodzaak aan de slag. Mensen kregen
mandaat om te handelen en ik denk dat het daardoor allemaal zo snel is gegaan. Dat is een mooi leerpunt en ik ben vooral ook heel benieuwd hoe we daar als maatschappij van kunnen leren.
Gaan we bijvoorbeeld ook anders kijken naar modellen van besturing en management? Ik ben benieuwd!”
Natuurlijk tellen we ook de dagen af, tot het weer gaat worden hoe het was (helemaal na het zien van de persconferentie van 6 mei).
Hoe zorg jij ervoor dat je positief en misschien ook wel realistisch naar de toekomst kijkt?
“Eigenlijk door het niet star ingraven van een verwachting ‘dit moet nu’. Het is belangrijk dat de overheid duidelijk aangeeft wat wanneer mag. Maar ik ben vooral vóór de verantwoordelijkheid van de burgers zelf, iedereen moet zijn eigen weg vinden. Dit past met hoe ik er tegenaan kijk.
Ik zal zelf niet op 1 juni het terras weer bestormen, maar kijken naar wat gepast is en wat bij mij past.”
